حاج مهدی مختاری میلاد سرداران کربلا ۲۱ و ۲۲ فروردین ۱۳۹۸

امیرم حسین
آقاجون کریم و بی نظیرم حسین
الهی که یه روز برات بمیرم حسین
برات حرم و ازت بگیرم حسین

هستی تو شاه عالم هستی تو در نایاب
هستم من عبد تو مولا منو دریاب

شکر، خدا تو این جهان تویی تو دلدارم
آقا، تا وقتی زنده ام به تو بدهکارم
ارباب دوست دارم

ارباب حسین بن علی ابن ابی طالب


مدد یا حسین
عاشق تو شدم الی الابد یاحسین
شبیه ذات حق تویی احد یاحسین
بیچاره اونکه از تو دم نزد یاحسین

معنای زندگی رو با تو فهمیدم آقا
وقتیکه تو بخوای واست جون میدم آقا

اسم، شما شده قشنگ ترینه اذکارم
گفتم، تو بند قبلی و میگم باز این بارم
ارباب دوست دارم

ارباب حسین بن علی ابن ابی طالب


نگاره حسین
ضربان دلای بی قراره حسین
کرامت همیشه موندگاره حسین
به سینه ی خزون من بهاره حسین

کار ما نوکری و ، کار مولا امیری
اربابم تو برای قلبم بی نظیری

اصلا تو این یه تیکه من عاشق تکرارم
میگم همش همین یه بندو توی اشعارم،ارباب دوست دارم

ارباب حسین بن علی ابن ابی طالب

همیشه سایه ی رو سرمی  میشم برات  کبوتر حرمی
سوای این که  من نوکرتم  سوای این که تو سرورمی

دوسِت دارم مستم میکنی با بوی سیب ااقا
دوسِت دارم دیوونه اسمتم عجیب اقا
دوسِت دارم مثل عابص و حر و حبیب آقا
دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم

خوشی نوکر رضایت اربابه
کَرَم کار  بی نهایت اربابه
اگه طیب شد مُقَرَبِ دَرگاهش
بدون صد در صد عنایب اربابه

جانم حسین جانم حسین روحم و ریحانم حسین

غرق نگاتم ارباب حرم خیلی شبیه دریا به حرم
روزا با عکس گنبدت خوشم شبا با دیدن خواب حرم

دوسِت دارم ای صاحب اسم و تربت اعلا
دوسِت دارم بیشتر از پدر مادرمم حتی
دوسِت دارم میوه ی دل فاطمه زهرا
دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم

به یکتاییِ خدا که تو یکتایی
بنازم آقا که این همه آقایی
همه آقازاده ها کنارت هیچ اند
آخه آقازاده ی علی مولایی

جانم حسسین حانم حسین روحم وو ریحانم حسین

شدم هوایی از بوی حرم
عشق منه هیاهوی حرم
جاذبه ی نگاه تو حسین
قلبم و برده تا توی حرم

دوسِت دارم از گِلِت منو خدا سرشت ارباب
دوسِت دارم  مادرت براتم و نوشت ارباب
دوسِت دارم دستم رو بگیر ببر بهشت آقا
دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم


بهشت یعنی کربلایِ شش گوشه ی تو
یا باشم گَردِ عبای رو دوش تو
جهنم میشه تا که نباشی پیشم
بهشت یعنی بِپَرَم تو آغوش تو

جانم حسسین حانم حسین روحم وو ریحانم حسین

سیل خروشان عباس چشمه جوشان عباس
میگه انا بن الحیدر  علی میگه جان عباس

سر و سردار فاتح پیکاره
میزنه به میدون حیدر کراره
با نقاب حیدره بی نقاب علمداره

ای یل یل ها ابالفضل
خوش قد و بالا ابالفضل
محشر کبری که میگن 
همینه به والله ابالفضل

یاابوفاضل ابالفضل

چه اقتداری داره  عجب وقاری داره
همه تو صفین دیدند ضربه ی کاری داره

رعد شمشیره   میر علم گیره
غضب چشماش آدمو میگیره
شیر اگر بیوفته اما بازم شیره

شاه مودب ابالفضل  والا منصب ابالفضل
اومده امشب به دنیا  دنیای زینب ابالفضل

یاابوفاضل ابالفضل

چه شور و حالی دارم  دلبر عالی ارم
چه روزی و رزقی من اول سالی دارم

شب میلاد تو دلم افتاده   بزنم امشب من به دل جاده
میگن ام البنین براتِ حرم داده

ای باوفا ابالفضل  مشکل گشا ابالفضل
امضا بزن اربعینو   از همین حالا ابالفضل

یاابوفاضل ابالفضل

جانا چه کار میکنی  ما را دچار میکنی
اَبرو که در هم می کِشی   دل را شکار میکنی

چشمت انار می شود دل بی قرار می شود
هو هو نزن عدویِ تو    پا به فرار می شود

خمار میشود ۳
وقتی علی بر دُل دُل اَش سوار میشود

مولانا مولا علی

وقتی نقاب میزنی  بانگ عذاب میزنی
غوغا شود وقتی که تو   پا به رکاب میزنی
وقتی نهیب میزنی ضربه مهیب میزنی
جانم به ناز شصت تو   سر را عجیب میزنی

قرار میرود  قدار میرود
وقتی نقاب از چهره اش کنار می رود

مولانا مولا علی

با نعره های حیدری   دل را کجا میبری
آقا فراوان دیده ام   اما تو چیز دیگری
کُشته مرا رویِ تو     مستم زِ هو هوی تو
کافر مسلمان میکند اَبرویِ تو در تویِ تو

محشر میکنم ۳
روزی جهان را مست حیدر میکنم

مولانا مولا علی

سلیقه داشته آری سلیقه داشته است
خدا تخلص خود را  علی گذاشته است

هرچند که در عشق به وسواس رسیدیم
لب تشنه به سرچشمه ی احساس رسیدیم
.
با شبنمی از اشک به الماس رسیدیم
وقتی به در خانه ی عباس رسیدیم
.
ای عشق ! دخیلیم به لبخند ملیحت
پر می کشم امشب به تمنای ضریحت
.
تا بودم و تا هستم و تا عشق تو باقی ست
تا در دلم احساس خوش یاس و اقاقی ست
.
تا در سر من شور حجازی و عراقی ست
سرمستم و مستی من از حضرت ساقی ست
.
ساقی نجف ! از می سقای تو مستم
مابین دوراهی نجف – علقمه هستم
.
امشب حرم کعبه همین بیت گلین است
بنت اسد امشبمان ام بنین است
.
با نام علی نام ابالفضل قرین است
والله اسدالله همین است همین است
.
یعنی که علی آمده از راه دوباره
بنت اسد آرد اسدالله دوباره
.
خوب است که من بعد نیاید سحر از راه
وقتی که بلند است شب از طلعت این ماه
.
ماهی که درخشیده به دستان یدالله
ای دست نگاه حسد از روی تو کوتاه
.
شب بارقه ای در دل چشمان سیاهت
لاحول و لا قوه الا به نگاهت
.
آیا قلمی هست که روزی بتواند
تا مدح تو را بر خط دفتر بنشاند
.
اوصاف تو باید به جنونم برساند
جا دارد اگر عالمی از شوق بخواند
.
ای اهل حرم میر وعلمدار رسیده
سقای حسین سید و سالار رسیده
.
کافی ست قدم رنجه کنی در دل پیکار
کافی ست بگیری به کفت تیغ ، علی وار
.
دشمن شود از ضربه ی شمشیر تو بیزار
کی آینه ی تیغ تو گیرد رد زنگار
.
ای معرکه مغلوب تو و غرش خشمت
بی جان شده جسم همه با تیغ دو چشمت
.
در وصف تو در کام گرفتیم زبان را
مشتاق تو دیدم طپش هر ضربان را
.
عشق تو برانگیخته ادیان جهان را
مسحور خودش کرده دل ارمنیان را
.
چون آذریان امشب ، می خوانمت از جان
قربانون اولوم عباس جانیم سنه قربان
.
من قطره ی وامانده ی دریای وصالم
من سائل هر روز و گدای سر سالم
.
نام تو به لب دارم و بهتر شده حالم
مشتاق زیارت شده ام بین خیالم
.
در حسرت تو دل به دل اشک سپردم
ماندم که چرا از غمت هجر تو نمردم
***********
شاعر : محمد بیابانی

زیباترین ستاره ی خلقت رسیده است
سجده کنید ، روح عبادت رسیده است
نور خدا، چراغ هدایت رسیده است
باید قیام کرد ، قیامت رسیده است

امشب که مست می شوم از بوی کربلا
فطرس! ببر سلام مرا سوی کربلا

تاج سر ملائکه ی آسمان حسین
تنها دلیل خلق زمین و زمان حسین
ذکر زمان سختی پیغمبران حسین
زهرا سپرده است بگوییم: جان حسین

گفتم حسین و ولوله افتاد در جهان
گفتم حسین و فاطمه با خنده گفت جان

در مشکلات پشت و پناهم حسین شد
بیراهه رفته بودم و راهم حسین شد
تنها دلیل گریه و آهم حسین شد
زهرا اجازه داد که شاهم حسین شد

فهمیده ایم طبق روایات معتبر
از کشتی حسین نباشد بزرگتر

از کودکی "حسین" مسیحای زینب است
یعنی تمام لذت دنیای زینب است
غیر از حسین کیست که همتای زینب است
کنج دل حسین فقط جای زینب است

زینب... همان که سیطره دارد به عالمین
زینب نگو، بگو همه ی هستی حسین

ما تشنه ایم تشنه ی باران کربلا
ما سائل ایم سائل سلطان کربلا
دل برده از ملائکه ایوان کربلا
دست تمام عالم و دامان کربلا...

بی صبح کربلا شب عالم سحر نداشت
دنیا چه داشت؟ کرب و بلا را اگر نداشت

افلاک زیر سایه ی گنبد طلای اوست
جبریل معتکف شده کربلای اوست
دنیا و هر چه هست درآن خاک پای اوست
اصلا بهشت گوشه صحن و سرای توست

عشق "حسین" در دل ذرات عالم است
دنیای بی حسین شبیه جهنم است

از اشک روضه، چشم مگر سیر می‌شود؟
بی کربلا زمانه زمین گیر میشود
خوشبخت آن که پای علم پیر میشود
عالم به آب علقمه تطهیر می شود

امشب بساط گریه برایت ، فراهم است
"باز این چه شورش است که در خلق عالم است"
**********
    شاعر: احسان نرگسی رضاپور

ماهه عالم تاب اومده
گوهر نایاب اومده
می درخشه آسمونا
پسر ارباب اومده

می تابه همچون دُرّ و نگین
نداره همتا روی زمین
ذکر لب کُلِّ کائنات
شد دَم یازین العابدین

بساط عشق و ؛ عاشقی جوره
مدینه امشب ؛ سر تا پا نوره(وادیه نوره)


(جانم جانم
یا علی بن الحسین مدد۲)



همه جا غرق شعفه
صدای شادی و دَفه
اومده از راه اونیکه
نوه ی شاه نجفه

معنیه ذکر و  عبادته
راه رسیدن به جنته
وقت نزول برکته و
گِره گُشائیه حاجته

صِله و عیدی ؛ میگیرم امشب
از عمو عبّا ؛ س و عمّه زینب


(جانم جانم
یاعلی بن الحسین مدد۲)
***********
شاعر : عباس قلعه 

قمر ارباب سحر ارباب
امشب به دنیا اومده پسر ارباب
میزنم فریاد هرچه باداباد
مِی می زنم از باده یِ حضرت سجاد

شب شب شور و فریاده
شب امام سجاده
خدا به ارباب دوباره علی دیگه ای داده

صَلِّ عَلی سَیِدُنَا اَیُّهَا السَّجاد

ماه شام تار  مَحرَم اسرار
سَیِدِ ساجدین اومد
صاحب اسرار

ساجدین اومد مه دین اومد 
مژده بدین که الگوی عابدین اومد

نوای قرآنی داره
صورت نورانی داره
وقتی عبادت میکنه سجده طولانی داره

صَلِّ عَلی سَیِدُنَا اَیُّهَا السَّجاد

به تو دل دادم به پات افتادم
جز نوکریِ تُو نَداد مادَرَم یادم
سوی تو آقا درازِ دستام
تو این شب ولادتی کربلا میخوام

قربون تو شاه کَرَم آقای خوب و محترم
ان شاالله که همین روزا    برات می سازم یک حرم

صَلِّ عَلی سَیِدُنَا اَیُّهَا السَّجاد

تویِ این روزا آی اَهلِ دنیا
بیاید بدید همه شعار مرگ بر آمریکا
همه سربازیم پُرِ اِعجازیم
برای  سرزمین مون سر و میبازیم

کوری اسراییلی ها    کوری چشم دشمنا 
 ایران همه سپاهی ان
کوری چشم آمریکا

خبر بدید به آسمون بگید قمر در اومده
فقط نه این که دلبرِ بگید دلاور  اومده
ندیده هیچ کی مثل شو میون هر چی کهکشون
برا عزیز فاطمه عزیز برادر اومده

نقاب روی صورتُ شراب  مست سیرتش
پیاله ها را پر کنید چرا که ساغر اومدده
صدا به گوش میرسه علم به دوش میرسه
به عبدود خبر بدید دوباره حیدر اومده

ای دل بیمارش تو خریدارش عباسه
دل پی دیدارش که حسین یارش عباسه
باز دلی که مسته شده دل بسته به سقا به کربلا آقا

حسین ارباب خوبم ارباب خوبم اربابم

دوباره غرق شادی ام میون جاده راهی ام
به جز مسیر عاشقی همیشه در تباهی ام
پناه عالمینِ وُ بگین به بی پناه ها
به اتکا این علم پناه بی پناهی ام

هنوز میرسه به گوش تلزی های ماهی ها
میون این کویر من شبیه تُنگِ ماهی ام
به شوق این ظهور سبز میون این لباس سبز
دوباره داد میزنم منم منم سپاهی ام

دل میذارم جای اونی که  پای این راهه
هر دلی دریا نیست اگر با ما نیست بیراهه
سر نداره قابل با ابوفاضل رو لب هام

مد مدد مولا

جانا چه کار میکنی  ما را دچار میکنی
اَبرو که در هم می کِشی   دل را شکار میکنی

چشمت انار می شود دل بی قرار می شود
هو هو نزن عدویِ تو    پا به فرار می شود

خمار میشود ۳
وقتی علی بر دُل دُل اَش سوار میشود

مولانا مولا علی

وقتی نقاب میزنی  بانگ عذاب میزنی
غوغا شود وقتی که تو   پا به رکاب میزنی
وقتی نهیب میزنی ضربه مهیب میزنی
جانم به ناز شصت تو   سر را عجیب میزنی

قرار میرود  قدار میرود
وقتی نقاب از چهره اش کنار می رود

مولانا مولا علی

با نعره های حیدری   دل را کجا میبری
آقا فراوان دیده ام   اما تو چیز دیگری
کُشته مرا رویِ تو     مستم زِ هو هوی تو
کافر مسلمان میکند اَبرویِ تو در تویِ تو

محشر میکنم ۳
روزی جهان را مست حیدر میکنم

مولانا مولا علی

سلیقه داشته آری سلیقه داشته است
خدا تخلص خود را  علی گذاشته است

جانا چه کار میکنی  ما را دچار میکنی
اَبرو که در هم می کِشی   دل را شکار میکنی

چشمت انار می شود دل بی قرار می شود
هو هو نزن عدویِ تو    پا به فرار می شود

خمار میشود ۳
وقتی علی بر دُل دُل اَش سوار میشود

مولانا مولا علی

وقتی نقاب میزنی  بانگ عذاب میزنی
غوغا شود وقتی که تو   پا به رکاب میزنی
وقتی نهیب میزنی ضربه مهیب میزنی
جانم به ناز شصت تو   سر را عجیب میزنی

قرار میرود  قدار میرود
وقتی نقاب از چهره اش کنار می رود

مولانا مولا علی

با نعره های حیدری   دل را کجا میبری
آقا فراوان دیده ام   اما تو چیز دیگری
کُشته مرا رویِ تو     مستم زِ هو هوی تو
کافر مسلمان میکند اَبرویِ تو در تویِ تو

محشر میکنم ۳
روزی جهان را مست حیدر میکنم

مولانا مولا علی

سلیقه داشته آری سلیقه داشته است
خدا تخلص خود را  علی گذاشته است