حاج مهدی مختاری – ظهر تاسوعا ۱۳۹۹

ای همه نیروی لشکرم برادرم برادرم برادرم
قوت قلبی به خواهرم برادرم برادرم برادرم
ماه و خورشید من ابالفضل
کوه و امید من ابالفضل
**************
علیُ مع‌الحق و حق با علیست
که ماکو ولی ، بعدش الا علیست
محمد علی است و زهرا علیست
که کارِ خدا دستِ مولا علیست

علی گویم و گفته‌ام بارها
چه کم باشد اینگونه بسیارها

علی جلوه‌ای کرد و تکرار شد
علی عازمِ قلب پیکار شد
علی بارِ دیگر که کرّار شد
علی شد جوان و علمدار شد

ابالفضل یعنی که مولا علی
صد و سی و سه مرتبه یاعلی

فقط اوست تیغّ دو دَم میزند
و مانندِ حیدر عَلم میزند
همینکه به میدان قدم میزند
چپ و راست را هِی بهم میزند

به پیشانیش نقشِ زردِ علیست
که این دستمالِ نبرد علیست

اگر اینچنین عزمِ میدان کُنَد
پشیمان شوند و پریشان کُنَد
حرم را پِیِ خود رجز خوان کُنَد
زَنَد ضربه و یاحسن جان کُنَد

زَنَد باحسین و زَنَد باحسن
کِشد یاحسین و کِشد یاحسن

میانِ حرم مرکبِ کودکان
به میدان ولی کوهِ آتشفشان
میانِ حرم خادم این و آن
به میدان ولی مَردِ تیغ و کمان

رقیه از این دوش سر برنداشت
که از دوشِ او جایِ بهتر نداشت

امیر است و آواره زینب است
کفیل است و بیچاره زینب است
ولی او فقط چاره زینب است
بگو که همه کاره ی زینب است

همیشه حرم را بهم میزند 
که دل می برد تا قدم میزند

اگر خیلِ مژگانِ گیرا نبود
اگر برقِ چشمانِ آقا نبود
و اینقدر خوش قدّ و بالا نبود
چه می شُد که اینقدر زیبا نبود

ببین آخر از دور چشمش زدند
خدایا بدجور چشمش زدند

نشان داد چشمانِ خود را به آب
لبِ خشک و سوزانِ خود را به آب
و نوزادِ بی جانِ خود را به آب
فرو کرد دستانِ خود را به آب

پُر از آب شد مَشکِ آب آورش
خجالت کشید از دو دستِ تَرَش

به سویِ حرم راه طفلان گرفت
که از بارشِ تیر باران گرفت
دو بازویِ او تیغِ بُران گرفت
ولی مَشک را او به دندان گرفت

نَفَس زد به تاب آمدم صبر کن
که خانم رُباب آمدم صبر کن..... 
****************
شاعر : حسن لطفی 
****************

می کشم منت اگر تیر به چشمم بزنید
ولی  ای قوم شما تیر به مشکم نزنید

ای مشک تو لا اقل وفاداری کن
من دست ندارم تو مرا یاری کن
من وعده ی آب تو به اصغر دادم
یک قطره برای او نگهداری کن
****************
ای مشک مریز آبرویم
بر باد مده تو آرزویم
ای مشک اگرچه عرصه تنگ است
بی آب روم به خیمه ننگ است
****************

شنیدم بابات علی هم اومده
مادر منم بهت سر میزده
هرکاری می شد تو کردی واسه من
خجالت نکش خجالتم نده

تیرا دوختنت نشد رها بشی
نمیتونی از زمین جدا بشی
دستاتم که از تنت جدا شده
دست و پا نزن نمیخواد پا بشی

بعد تو بال و پرم رو میشکنن
بی تو حرمت حرم رو میشکنن
تا زمین خوردن تو خبر داری
اینا دارن کمرم رو میشکنن

بیخودی نبود که بی تاب می شدی
به زمین می ریختی و آب می شدی
من خودم دیدم که به هر طرفی
با سر نیزه ها پرتاب می شدی

دیدم از دور که با نیزه بلندت کردن
بی سبب نیست که بال و پر تو می ریزد

گفته بودم دلم آواره میشه
چاره ساز همه بیچاره میشه
مشک تو پاره بشه خبر داری
گوشای رقیه هم پاره میشه

از تو خیمه سرا دزدیده میشه
طلای خواهرا دزدیده میشه
تا تو بودی کسی جرأت نمی کرد
بعد تو معجرا دزدیده میشه

چه جوری میشه فراموشت کنن
تیرا اومدن کفن پوشت کنن
سر نیزه تو گلوت نمی مونه
مجبورن نیزه رو تو گونه ات کن
****************

کی دست تو بریده  ابالفضل
سقا بی دست کی دیده ابالفضل
********
گر نشد آب میسر گردد
به عمو گو به حرم برگردد
******
حق نگذرد از قنفذ و جرم گزافش
پاداش هم می گیرد از کار خلافش
دیدی چه جوری زد به بازو با غلافش
بازو شکست از ضربت تیر.......
***********
اهل مدینه عاقبت چه بد شدند آه
با پا ز روی همسر من رد شدند آه
*******

دیده ی عباس پر خون دیده ی زهرا کبود
هر دو نابیناست اما این کجا و آن کجا

********
چشمای قشنگ عباس دلم و خدایی کرده
مدد آقام ابالفضل منو کربلایی کرده
کنج قفس می تونم باشم
بی هم نفس می تونم باشم
من بی ابالفضل نمی تونم نمی تونم
آخه آقامه دوستش دارم
*********

عجب صفایی داره ضریح خوشگل آقام ابالفضل
شور و نوایی داره ضریح خوشگل آقام ابالفضل

ای آسمان قمر، افتاده بر زمین 
بشکسته قامتم، حال مرا ببین 
 
ای آسمان بگو با خیمه علمدار نیامد 
با کودکان بگو، سقّا شد گرفتار نیامد 
 
علمدار نیامد، سپهدار نیامد 
 **** 
 
ای آسمان ببار، بر حال کودکان 
بر مشک ساقیُ، بر کام تشنگان 
 
ای آسمان علی در خیمه دگر تاب ندارد 
اشک از دو دیده دارد جاری، ولی آب ندارد 
 
علی تاب ندارد، حرم آب ندارد 
 
 ای آسمان بگو با خیمه علمدار نیامد 
با کودکان بگو، سقّا شد گرفتار نیامد 
 
علمدار نیامد، سپهدار نیامد 
 ***** 
 
ای آسمان قسم، بر جان باقیم 
آبی نخورده ام، جز دست ساقی ام 
 
 
ای آسمان همه رفتند دگر یار ندارم 
دارم علم ولی میبینی علمدار ندارم 
 
ای آسمان بگو با خیمه علمدار نیامد 
با کودکان بگو، سقّا شد گرفتار نیامد 
 
علمدار نیامد، سپهدار نیامد 
 ***** 
 
من مانده ام حقیر در کوی عاشقان 
من مانده ام حقیر، بی دست کربلا 
دست مرا بگیر، در کوی عاشقان 
 
درسر، بجز هوای کویت، ندارم هوایی 
دست مرا بگیر ای ساقی، که مشکل گشایی 
تو مشگل گشایی، یل کربلایی 
 
علمدار نیامد، سپهدار نیامد

ای وجود تو برا نفس زدن کافی
جبرئیل رو تربتت نوشت هُوَالشّافی
اینکه میگن تویی دُردونه ی ما یعنی
مثل تو نبوده در تاریخ و جغرافی

جنت واسه عشاق توئه
الگوی من ‌اخلاق توئه
نوری که‌ گرفته دله من
از گنبد براق توئه

حسین جان ثارالله
***********

تو دلم به عشق تو چه شوروشینیه
گریه واسه غم تو واجبِ عینیه
آرزومه که منو تموم این عالم
بِشِناسن به خصائص الحسینیه

اِی ریشه وُ اِی اَصلَم حسین
قُربون سَرِت نَسلم‌ حسین
من‌ وصله ی ناجورُ ولی
خوبه که به تو وصلم حسین

حسین‌ جان ثارالله
***********

واکن آقا از تو ‌روضه به حرم راهی
تو خودت از دل آشوب من آگاهی
الهی پای رکاب مهدی زهرا
برسم به کربلا برای خون خواهی

دریا زده ام ساحل حسین
هم دلبرو هم دلبر حسین
میچسبه چقد هروله با
ذکر یالثارات الحسین

حسین جان ثارالله

قسم به اشک چشماتون آی سینه زن ها
نیت من بود غرق در اشک و تمنا
در روز تاسوعا روز روضه ی سقا
روزش و دو پهلو بخونم

مگه می شد سمت حرم رفت با وجودش
گفتم برم به سمت دشمن حسودش
با گوش دل روضه ی اون تیر و عمودش
از صحبت عدو بخونم

یکی می گفت چه جور حسین و بکشیم
یکی می گفت با آزارش
اون گفت چجور گفت آروم آروم می گیریم
از حسین همه یارش
اون یکی گفت به قلب لشگر بزنیم 
تموم میشه دیگه کارش
دیگری گفت که قلب لشگرش کجاست
باخنده گفت علمدارش

اگه چشماش لشگر و می لرزونه
عیب نداره که نوبت چشم های ما هم میرسه

گر کسی حریف دستاش نمیشه
عیب نداره که نوبت دستای ما هم می رسه

تا صاحب علم علم به دسته
شک نکنید حسین بی شکسته
*************

اگه کنه عباس امان نامه رو پاره
ما سر سجاد کنیم عمامه رو پاره
معجر و پاره چادر و جامه رو پاره
حالا خودش می دونه سقا

از وعده هامون اگه شونه کنه خالی
ما هم ندیم به مشک رو شونه اش مجالی
کاری کنیم ذکرش بشه همون سه سالی
عجل وفاتی مثل زهرا

آی رو زمین افتادن یک بدن سرو و رشید 
دیدن داره
آی گریه ی یه پهلوون نا امید و خسته
خندیدن داره
دیگه بی دست و چشم و پا و سر بشه
اونوقته که کشتن داره
وقتی کنارش زانوی حسین به خاک 
میخوره کف زدن داره

چقد سایه اش از سر حرم کوتاه بشه
 سایه میخوان
ما هم عمود ، که قد بلندیم مگه نه
تا رکاب محمل زینب شکست 
وقت سفر که می رسه 
یکم می خندیم مگه نه

تا صاحب علم علم به دسته
شک نکنید حسین بی شکسته
*************

حرمله گفت که چشمش و به من سپردن
اون یکی گفت پس سهم من مشک و دریدن
دیگری گفت تو دستاش دست راستش با من
شنیدم انگشتری داره

نامردی گفت اگه به تن دستی نبودش
مواظبم که وقت ضربه ی عمودش 
سرش برهنه باشه حیفه کلاه خودش
کلاه خود محشری داره

اگه بخواد به زور بیاد آب ببره آبش کنیم 
از شرم آب
نذاره پیکرش بره خیمه سرش رو می بریم 
برا رباب
هرچی ما رو بیشتر معطل بکنه ساعات شام 
کنیم حساب
باید دل اهل حرم بشه کباب، کباب میخواد 
بزم شراب

باید برگردیم از خیمه ی عدو
 شنیدنه این حرف ها هم میکشه ما رو بخدا
بشنوید از سوی خیمه ی حسین
 یکی میگه حسین من 
عباس غریبه به خدا عباس غریبه به خدا


تا صاحب علم علم به دسته
شک نکنید حسین بی شکسته

کرببلا کرببلا ،  کرببلا  وای
کرببلا  وای ، کرببلا  وای وای وای

ای کشته ی دور از وطن دور از وطن وای
دور از وطن وای وای وای
ای کشته صد پاره تن ، صد پاره تن وای 
صد پاره تن وای وای وای

کرببلا کرببلا ،  کرببلا  وای
کرببلا  وای ، کرببلا  وای وای وای

*******
امان از گودال  ، به پا شد جنجال 
ببخشند سادات ، تنت شد پامال

میون اعدا ، غریب و تنها
رو خاک افتادی ، زدی دست و پا

نانجیبا از راه رسیدن و
پیکر زخمی تو کشیدن و 
هر کی با هر چی می شد تو رو زد
اشک های زینب رو ندیدن و 

وای
بی هوا می زدنت ، از جفا می زدنت
پیر مردها همگی ، با عصا میزدنت

وای ای وای ای وای ای وای ای وای
******

به زیر خنجر ، زدی بال و پر
شدی غرق خون ، به پیش مادر

با چشمای تر ، باحال مضطر
می گفتی برگرد ، به خیمه خواهر

هدف نیزه ها شد بدنت
جای سالم نمونده رو تنت
با نیت غارت اومدن و
بردن انگشتر و پیروهنت

وای
شمر بی حیا و پست ، حرمت تو رو شکست
وای از اون لحظه که  ، با پا روی سینه ت نشست

وای ای وای ای وای ای وای ای وای
******

امان از زینب ، که شد جون برلب
دو چشمش خون بود ، تو اون تاب و تب

میزد روی سر ، میگفت ای مادر
حسین و کشتن ، یه عده کافر

هرکسی از راه اومد تو رو زد
حرمله با مشت و سنان لگد
تا که دیدن اُفتادی از نفس
شدن از روی پیکر تو رد

وای
از جفا ی کوفیا ، شد سر از تنت جدا
بی مروتا زدن ، رأسِ تو رو نیزه ها

وای ای وای ای وای ای وای ای وای
******

مسلمانان حسین ، مادر نداره
غریب است و کسی بر سر نداره

امان ای دل ای دل ای دل ای دل حسین
بسوز ای دل ای دل ای دل ای دل حسین
****
الا ام البنین یاسِت رو کشتن
زبانم لال که عباست را کشتن

غزال خشکل ام البنینی
که عباس اسم زیباته اباالفضل
دلم مدیونه چشماته اباالفضل
لبم مهمون دریاته اباالفضل
غزال خشکل ام البنینی
که عباس اسم زیباته اباالفضل